عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

1 - پیدایش کشف معنوی و مشاهدات روحیه.

2 - قدرت پیدا کردن روح و سیطره بر عالم که در امور زیر (برای نمونه)خودنمایی می‌کند:

الف. احاطه بر خواطر و افکار.

ب. طی الارض و الماء.

ج. طی السماء و الهواء.

د. عبور از آتش.

ﻫ. اطلاع از آینده.

و. تصرف در نفوس با درمان امراض یا مریض کردن افراد.

ز. تصرف در افکار عامّه.

3 - پیدایش تجلیات نفس به این ترتیب:

الف. به صورت مادّی، مثل اینکه می‌بیند خودش در برابر خودش ایستاده است. (این حالت مثلا، در مورد شاگرد مرحوم ملکی تبریزی و نیز از مرحوم قاضی نقل شده است.)

ب. احاطه بر زمین و آسمان به صورت نوری.

ج. خود را گم کردن.

د. رؤیت حقیقت خود با تجرّد تام.

4 - مرحوم بحرالعلوم دربارۀ حال سالک در این درجه می‌نویسد: 

«خود را جوهری می‌بیند یکتا و گوهری بی‌همتا، بر عالم طبیعت محیط، از موت و فنا مصون و خالی و از کشاکش متضادات فارغ و از خار خار متناقضات در آرام. در خود صفایی و بهایی و نوری و ضیایی مشاهده می‌نماید که فوق ادراک عالم طبیعت است»(رساله سیر و سلوک منسوب به بحرالعلوم، ص۹۹).



منابع : 

  • سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)، آیت‌الله علی رضائی تهرانی، صص 465 تا 466