عرفان شیعی

با سیری در قران کریم، با این معارف دربارۀ «راه راست» آشنا می‌شویم:

1 - «راه راست» راه کسانی است که نه مغضوب خداوندند و نه گمراه(فاتحه/۷).

2 - خدا هر کس را که بخواهد به «راه راست» هدایت می‌نماید(بقره/۱۴۲ و ۲۱۳ و ...).

3 - عبادت خالصانۀ خداوند «راه راست» است(آل عمران/۵۱؛ یس/۶۱ و ...).

4 - هر کس به خدا چنگ زند، به «راه راست» هدایت شده است(آل عمران/۱۰۱؛ نساء/۱۷۵).

5 - انبیا و بعضی خویشاوندانشان به دست پروردگار به «راه راست» هدایت شده‌اند(انعام/۸۳ـ۸۷).

6 - هر کس را خداوند بخواهد هدایت کند، دلش را به پذیرش اسلام می‌گشاید و این «راه راست» پروردگار است(انعام/۱۲۵ و ۱۲۶).

7 - آیین حضرت ابراهیم که خود حق‌مدار بود و دینش پایدار، «راه راست» است( انعام/۱۶۱).

8 - از ویژگی‌های کسانی‌که در «راه راست»اند، این است که فرمان به عدالت می‌دهند(نحل/۷۶).

9 - بی‌شک خداوند مؤمنین ثابت‌قدم را به «راه راست» هدایت می‌نماید(حج/۵۴).

10 - پیامبر اسلام بدون شک مردم را به «راه راست» هدایت می‌نماید (شوری/۵۲) و به سوی آن می‌خواند (مؤمنون/۷۳).

11 - پیروی از رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم صراط مستقیم و «راه راست» است(زخرف/۶۱)

12 - تسلیم اوامر الهی بودن هدایت خداوند به سوی «راه راست» را به دنبال دارد(نساء/۶۵ـ۶۸).

13 - شرک نورزیدن به خدا، احسان به والدین، نکشتن اولاد به خاطر فقر مالی، دوری از کارهای زشت علنی و مخفی، پرهیز از قتل نفس، نخوردن و محافظت از مال یتیم تا زمان رشدش، کم‌فروشی نکردن در معاملات، حق‌گرایی در داوری و شهادت گرچه دربارۀ خویشان و وفای به پیمان‌های الهی، از مصادیق حرکت در صراط مستقیم و «راه راست» است(انعام/۱۵۱ـ۱۵۳). 

آنچه گفته آمد، برداشت‌های مستقیم از آیات دربارۀ «صراط مستقیم» بود و اگر به اینها برداشت‌های نامستقیم را که بخشی از آنها در عبارات نقل شده از المیزان گذشت، بیفزاییم، معارف بیشتری دستگیرمان می‌شود. حال باید سیری هم در روایات داشته باشیم تا به برکت ثقلین بتوانیم «راه راست» را شناسایی کنیم.

منابع : 

• سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)، آیت‌الله علی رضائی تهرانی، صص 554 تا 556