از آفات خطرناک سلوکی دل بستن به حالات و مقامات و مکاشفات و کرامات است و این آفت خود از «دون‌همتی» یا «خلط مقصد با منزل میان راه» یا «جنبیدن از جای» نشأت می‌گیرد. در بخش «سفارش‌های پیش از سفر» در این زمینه سخن گفتیم. اینجا به همین مقدار بسنده می‌کنیم.
منابع :
- سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)، آیت‌الله علی رضائی تهرانی، ص 670