عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

اگر سالک تأمل کرد و سببی برای قبض خویش نیافت، قبضش مجهول‌السبب است و برای رفع آن باید به کارهایی که در ایجاد بسط روحی نقش دارد متوسّل شود. برخی از این کارها را یادآور می‌شویم:

1 - زدودن هم و غم از انسانی گرفتار و به‌خصوص اگر آن انسان سالک الی الله باشد و یا از سادات باشد که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

«هر کس گرفتاری دنیوی مومنی را بر طرف سازد، خداوند ۷۲ گرفتاری دنیوی و ۷۲ گرفتاری اخروی او را بر طرف می‌سازد» (الفقیه، ج۴، ص۱۵).

2 - صدقه پنهانی دادن به نیازمندان و به‌ویژه اگر مستحق ویژگی‌ای داشته باشد، مثلاً عالم دین یا از اهل تقوا و ورع و عفّت باشد.

3 - قرائت قرآن با صوت حزین و با توجّه تامّ.

4 - زیارت اهل قبور و به‌خصوص قبور اهل دل و اولیای خدا.

5 - زیارت عتبات عالیات با رعایت شرایط و آداب.

6 - شرکت در مجالس اقامه عزای اهل بیت عصمت: و به‌ویژه سیدالشهدا علیه‌السلام .

7 - خدمت خالصانه به پدر و مادر.

8 - خدمت خالصانه به اساتید راه خدا و سالکان راه رفته و در یک کلمه عاشقان پروردگار. 

9 - دعای دیگران، در این زمینه داستان استاد با مرحوم حاج عبدالزهرا گرعاوی شنیدنی است(ر.ک: معاد شناسی، ج۹، ص۱۱۴).



منابع : 

  • سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)، آیت‌الله علی رضائی تهرانی، صص 710 تا 711