عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

از مشکلات اصطلاحات عرفانی ارتباط وثیق بسیاری از آنها با یکدیگر است، تا حدی که گاه با یکدیگر تفسیر می‌شوند، بلکه گاه در تفسیر یک اصطلاح فقط اصطلاح ذکر می‌شود و گاه چند اصطلاح. به موارد زیر از اصطلاحات عرفان نظری بنگرید:

1 - مشارق شمس الحقیقه: هی التجلیات الذاتیه قبل الفناء التام فی عین احدیه الجمع(عبدالرزاق قاسانی، اصطلاحات الصوفیه، ص 85).

هر سه تعبیر تجلیات ذاتیه، فناء تام و عین احدیه الجمع، اصطلاح است.

2 - الحرق: هو اوسط التجلیات الجاذبه الی الفناء التی اوائلها البرق و آخرها الطّمس فی الذات (عبدالرزاق قاسانی، اصطلاحات الصوفیه، ص 59).

کلمات التجلیات، الفناء، البرق و الطمس، همه اصطلاح است.

3 - الزّمرده: هی النفس الکلیه(عبدالرزاق قاسانی، اصطلاحات الصوفیه، ص 55).

تعبیر نفس کلیه، خود اصطلاح است.


منابع : 

  • سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)، آیت‌الله علی رضائی تهرانی، ص 732