شرح مواقف النفرى، به زبان عربى، از تألیفات
شیخ عفیف‌الدین تلمسانى، در توضیح و شرح«کتاب المواقف»، نوشته محمد بن عبدالجبار
بن الحسن النفرى، در مباحث عرفانى است.
«کتاب المواقف»، داراى 77 موقف است. شارح، در
هر موقفى، عبارات ماتن را به قسمت‌هاى متعدد تقسیم نموده و هر قسمت را با عنوان
«قوله: (...)» ذکر کرده و در ذیل آن، به شرح و توضیح آن پرداخته است.
پاره‌اى از مباحث مطرح شده در کتاب:
کسى که وجودش اصیل است، عزتش اصیل مى‌باشد و از آنجا که ذات ازلى خداوند متعال عین وجود است، عزت براى وى ذاتا ثابت.
کبریاى الهى همان عزت اوست. مردم گمان مى‌کنند که عالم ظاهر است و خداوند متعال غایب؛ در حالى که اهل الله عقیده دارند به اینکه ذات مقدس کبریایى ظاهر است و غیر از او همگى غایب. موجودات تماماً، تجلیات و ظهورات حضرت حقند.
وجود انسان، بزرگ‌ترین حجاب میان بنده و خداست، پس ثبوت و وجود نفس، موجب احتجاب است و محو و فناء، موجب کشف حجاب.
اگر انسان غیر خدا را با قطع نظر از قیومیت حق تعالى مشاهده کند، قطعاً از شهود خداوند متعال محروم است.
شهود وحدانیت، همان شهود رحمانیت است.
سالک الى الله، اگر معنویت بیت المعمور را درک کند، تجلى ظهور وحدانیتِ حق را در آنجا مى‌یابد.
سالک، اگر به شهود حق تعالى نائل نگردد، نباید ذکر را از دست بدهد، بلکه باید دائماً به ذکر حق مشغول باشد تا استغراقِ در ذکر، او را به مذکور برساند و در نهایت در مذکور فانى شود.
حرص بر عبادت، دلیل حجاب و حرص بر ترک عبادت، دلیل شهود است و سلامت همواره با شهود است، نه با حجاب. آنچه گفته شد، نسبت به کسى است که حق را مى‌بیند، اما نسبت به کسى که وى را نمى‌بیند، عبادت، بیدارگر دل و احیاگر محبت و یادآور جناب ربوبیت است.
سیر بنده به‌سوى پروردگارش، نور خدا را در دو دیده او قرار مى‌دهد و آن نور، وى را از دیدن اغیار بازمى‌دارد
منابع :
- ویکی نور