غیث المواهب العلیة فی شرح الحکم العطائیة، اثر ابى عبدالله محمد بن ابراهیم بن عباد نفزى رندى (792ق) است که به زبان عربى، در شرح کتاب «الحکم العطائیة» اثر تاج‌الدین احمد بن محمد بن عبدالکریم بن عطاء الله سکندرى نوشته شده است.
شارح، این شرح را به درخواست دو تن از یارانش به نام یحیى سراج و سلیمان بن عمر نوشته است. این کتاب شامل تعلیماتى است در آداب سلوک و توضیح مطالب رمزآمیز و دشوارى که در الحکم ابن عطاء الله آمده است. این کتاب به نام التنبیه نیز شناخته شده است. حاجى خلیفه به اشتباه «التنبیه» را به على، فرزند ابن عباد، نسبت داده است.
شارح، نخست، عبارتى از متن را به‌صورت درشت‌تر در بالاى صفحه ذکر مى‌کند، سپس به شرح واژگان و برخى عبارات آن در پایین صفحه، مى‌پردازد و در شرح آن از آیات و روایات و اقوال صوفیان نیز استفاده مى‌نماید.
کتاب حاضر، شامل باب و فصل خاصى نیست، منتهى در ابتداى کتاب شرح حال شارح و مقدمه‌اى از مؤلف ذکر شده است و در ادامه بدون ترتیب خاص و ذکر بابى، به شرح عبارات ابن عطاء پرداخته شده است.
وضعیت کتاب
فهرست مطالب کتاب در پایان آن ذکر شده است.
پاورقی‌های کتاب درباره اسانید مطالب و توضیح برخى واژگان و مطالب متن مى‌باشد.
منابع :
- دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، جلد 4، مقاله 1467، ذیل عنوان ابن عباد.