عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

مهمترین مشایخ و شخصیت های عرفانی دوره نخست ، عبارتند از :


قرن دوم هجری :

حسن بصری (م 110)، حبیب عجمی (م 119)، مالک دینار (م 131)، ابوهاشم صوفی کوفی (م حدود نیمه اول قرن دو)، ابراهیم ادهم (م 161 تا 166)، رابعه عَدَویه (م 135 تا 185)، فضیل عیاض (م 187)، شقیق بلخی  (م 194)، معروف کرخی (م 200)؛


قرن سوم :

بشر حافی (م 227)، حارث محاسبی (م 243) ، سّری سقطی (م 253)، ذوالنون مصری (م 245)، بایزید بسطامی (م 261)، ابوسعید خرّاز (م 279)، سهل تستری (م 283 یا 293)، ابوالحسن نوری (م 295)، جُنید بغدادی (م 297)؛


قرن چهارم :

رُوَیم بن احمد (م 303)، ابوعبدالله محمد بن علی ترمذی (حکیم ترمذی) (م ابتدای قرن چهار)، حسین بن منصور حلاج بیضاوی (م 306 یا 309)، ابن عطاء آدمی (م 309 یا 311) ، ابوبکر شبلی (م 334) ، محمد بن عبد الجبّار نِفّری (م 354) ، ابونصر سرّاج طوسی (م 378) ، ابوطالب مکی (م 383 یا 386)؛


قرن پنجم :

ابو عبد الرحمن سلمی (م 412)، ابو العباس قصّاب آملی (م حدود 424) ، شیخ ابوالحسن خرقانی (م 425)، ابو سعید ابوالخیر (م 440)، ابوالقاسم قُشیری (م 465)، ابوالحسن علی جُلابی هُجویری (م حدود 470)، خواجه عبدالله انصاری (م 481)؛


قرن ششم :

ابو حامد محمد غزالی (م 505)، عین القضات همدانی (م 525)، احمد نامقی جامی (م 536)، محیی الدین عبد القادر گیلانی (م 560)؛


قرن هفتم :

روزبهان بقلی شیرازی (م 606)، نجم الدین کبری (م 618)، مجد الدین بغدادی (م 607 یا 616)، فرید الدین عطّار نیشابوری (م 618 تا 727)، شهاب الدین ابو حفص سهروردی (م 632)، اوحد الدین حامد کرمانی (م 635).


منابع :

  •  یزدان پناه سید یدالله، فروغ معرفت، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، صص 51 و 52