آیات قرآن چون از وجود حکیم که هیچ گرد امکان بر دامنش ننشسته و همچنین سنت قطعی که آینه تمام‌نمای کتاب خداست از معصومی که انسان کامل است صادر شده، بالاترین سطح توحید را که همانا وحدت شخصی وجود است به بهترین وجهی به دور از هر شائبه شطح نمایی به زیباترین وجه و با تعبیرهایی دقیق بیان می‌دارد، به گونه‌ای که با ظرافتی بی‌نظیر انسان را به تدریج از مراتب اولیه توحید به عالی‌ترین مرتبه آن رهنمون می‌سازند و هم عالی‌ترین مراتب را گاه به نحو التزام و تضمن و گاه با صراحت بیان می‌دارند.
چنان‌که آیاتی با تأکید بر یگانگی خدا، یکتا بودن و شریک نداشتن او در دار هستی راه را برای قول به انحصار وجود در خداوند باز می‌کنند و در آیتی او را اول و آخر و ظاهر و باطن می‌داند.
منابع :
- آیت الله جوادی آملی ، عین نضّاخ، جلد ۳ ، صص 377 تا 415