مستفاد از آیات و روایات این است که آخر الامر مردم به دو قسم مىشوند قسمى سعید و قسمى شقى، قوله عز من قائل:
یَوْمَ یَأْتِ لا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا الایه وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا الایه (هود 108- 110) لذا دار آخرت به جنت و نار تقسیم شده است، و اسماى الهى به جمالى و جلالى.
جنت مظهر جمالى و جهنم مظهر جلالى است و شئون حق هم مقتضى هدایت و ضلالت است هدایت را بالذات و ضلالت را بالعرض علامه قیصرى در شرح فص ابراهیمى فصوص الحکم فرماید: ان شئون الحق کما تقتضى الهدایه کذلک تقتضى الضلاله بل نصف شئونه یترتب على الضلاله کما یترتب النصف الاخر على الهدایه و لذلک قسم الدار الاخره بالجنه و النار و خلق آدم بیدیه و هما الصفات الجمالیه التى مظهرها فى الاخره هى الجنه، و الجلالیه التى مظهرها فیها النار فطابق الاخر الاول.
منابع :
- حسن زاده آملی - حسن، هزار و یک نکته، نکته 363، ص 186