بُعد عرفان و شریعت یکی از ابعاد پنجگانه عرفان اسلامی است که در این دوره بیشتر شکوفا شد. البته این بُعد در دوره نخست کم نبود؛ کارهایی چون کار ابن عطاء، فاطمه نیشابوری، سلمی در حقائق التفسیر و سراج در اللمع در این زمینه بود؛ اما با این حال در این دوره با رشد چشمگیر فهم متون دینی در باب معارف روبروییم و این رشد تا حد زیادی متأثر از عرفان نظری می‌باشد که در این دوره به اوج شکوفایی خودش رسیده است.
منابع :
- یزدان پناه-سید یدالله، سیری در تاریخ عرفان اسلامی، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)