عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

وی ازشاگردان و مریدان شیخ صدرالدین است. جامع بوده است میان علوم ظاهری و باطنی. بعضی مصنفات شیخ بزرگ را چون فصوص الحکم ومواقع النجوم شرح کرده است و مأخذ سایر مشروح فصوص شرح وی است و در آنجا تحقیقات بسیار است که در سایر کتب نیست و کمال وی از آن معلوم می‌شود. (نفحات الانس، ص ۵۵۶)

شرح فصوص جندی قوی‌ترین شرح و سنگین‌ترین شرح می‌باشد. قیصری در شرحش از دو شرحِ کاشانی و جندی استفاده کرده و کاشانی از شرح جندی استفاده کرده است. شرح جندی اولین شرح نیز می‌باشد که بر فصوص الحکم نوشته شده است.

وی گفته است که «خدمت شیخ صدرالدین – قدس سره – خطبه فصوص را از برای من شرح کرد و در اثنای آن واردی غیبی بر وی ظاهر شد و اثر آن ظاهر و باطن مرا فرو گرفت، آنگاه در من تصرف کرد عجیب، و مضمون کتاب را به تمام در شرح خطبه مفهوم من گردانید. و چون این معنی را از من دریافت، گفت که: من نیز از حضرت شیخ درخواستم که کتاب فصوص را بر من شرح کند. خطبه را شرح کرد و در اثنای آن در من تصرفی کرد که مضمون تمام کتاب مرا معلوم شد.» (نفحات الانس، ص ۵۵۶)

منابع :

  • یزدان پناه-سید یدالله، سیری در تاریخ عرفان اسلامی، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)