عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

هر اندازه اخلاص سالک افزون‌تر باشد، سرعت سیر او بیشتر است. پایان سفر اول رسیدن به عالم خلوص (مقام مخلَصین) است و خلوص در ذات، خلوص در فعل را می‌طلبد. پس هر چه سالک از شائبۀ ریا و شرک خالی‌تر باشد، در میدان مسابقه پیشتازتر است.


منابع : 

  • سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)، آیت‌الله علی رضائی تهرانی، ص 171