عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

توسل به اساتید عشق و عرفان اثر چشم‌گیری در سلوک دارد. توسل به اباعبدالله علیه السلام و توجه به آن حضرت در حکم «کبریت احمر» و «طلای ناب» است و به حق معجزه می‌کند. پس از این خواهیم گفت که «نفی خواطر بالکلّیه» که از مشکل‌ترین کریوه‌های سفر است، در دو حال و از دو راه بیش از سایر حالات و راه‌ها صورت می‌گیرد:

قرائت قرآن با کیفیت مخصوص. یعنی به این صورت که سالک، قاری را غیر و خود را شنونده فرض کند.

توسل به اباعبدالله علیه السلام( لب اللباب، ص۱۵۹).

اللهم ارزقنا التمسّک بالثقلین و الاعتصام بحبِّ الحسین فی العالمین. آمین.


منابع : 

  • سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)، آیت‌الله علی رضائی تهرانی، ص 174