عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

عرفان شیعی

عرفان اسلامی در بستر تشیع

اهل معرفت مرکب سفر بلکه بُراق سیر الی الله را عشق به الله دانسته‌اند و دربارۀ عشق آن قدر گفته و نوشته‌اند که گویی شرح سلوک جز شرح عشق و ادوار و احوال آن نیست. عشق یعنی «محبت شدید»(شرح اشارات خواجه طوسی، ج۳، ص۳۶۰، نمط ۸، فصل ۱۸) و محبت شدید نوعی محبت است. پس ناچاریم که به تفسیر حبّ، اقسام و درجات آن بپردازیم. 

هر انسانی از معنای محبت تصور روشنی در ذهن دارد، زیرا محبت از امور وجدانی است که همۀ انسان‌ها آن را چشیده‌اند. انسانی نیست که چیزی را دوست نداشته و به هیچ امری علاقه‌مند نباشد.


منابع : 

  • سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)، آیت‌الله علی رضائی تهرانی، ص201