عرفان شیعی

وقتی در صدق و راستگویی شخصی هیچ تردیدی نداریم و می‌دانیم همۀ وجودش با صدق درآمیخته و از سوی دیگر می‌دانیم به خوبی معنای کمال را می‌داند و آن را به درستی تقریر می‌کند و ادّعا می‌کند که کامل است، به کمال او پی خواهیم برد.

استاد با استناد به بیت شعری از کتاب نان و حلوای علامۀ ذوالفنون، افتخار شیعه مرحوم شیخ بهایی او را کامل می‌دانستند. این شاخصه، در مورد آیى‌الحق مرحوم سید علی آقا قاضی و برخی شاگردانشان حکایت شده است. اگر کسی همچون حافظ گفت:

من به گوش خود از دهانش دوش

سخنانی شنیده‌ام که مپرس

سوی من لب چه می‌گزی که مگوی

لب لعلی گزیده‌ام که مپرس

یعنی من انسان کاملم.