زاد و توشۀ سفر یعنی آنچه مسافر به همراه خود برمی‌دارد تا با کمک آن بتواند راه را بپیماید و به سرمنزل مقصود راه یابد. سلوک الی الله هم چون سفری روحانی است نیاز به زاد و توشۀ مناسب خود دارد. زاد و توشۀ سلوک چیزی جز اعمال و آدابی که سالک انجام می‌دهد تا به مقصد برسد، نیست. جزئیات این اعمال و آداب بسیار است که اشارۀ به همۀ آنها در این مختصر ممکن نیست و از این‌رو فقط باید به برخی از مهم‌ترین کلیات آنها اشاره کنیم. ولی قبل از شروع تذکرا چند نکته را مقدمتاً بایستی بدانیم.
منابع :
- سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)، آیت‌الله علی رضائی تهرانی، ص271