1 - همان‌گونه که اظهار اوراد و حالات جایز نیست، اظهار مطالب بلند عرفان نظری برای کسانی که ذهنی ناآماده و قلبی غیرسلیم دارند، نادرست است. اساتید فنّ، بعضی کتاب‌های عالی عرفان نظری را خصوصی تدریس می‌کردند. جلسات سلوکی شب‌های پنج شنبه و جمعۀ علامه طباطبایی در قم خصوصی و مخفی بوده است.
2 - شیو ملامتیه به هیچ وجه مورد تأیید نیست. ریای معکوس مورد امضای عقل و شرع و عرفان نیست. در این زمینه در همین کتاب (بحث زاد و توشه، بخش اخلاص) توضیحاتی داده شده است.
3 - ملاک تقیه از کافر و مخالف و منافق، در تقیۀ سلوکی هم وجود دارد؛ ملاک، بر نخاستن فتنه و حفظ جان و آبروست.
4 - چه بسا عارفان از سالکان و سالکان پیشرفته از مبتدیان کتمان می‌کنند. پس کتمان درجاتی دارد، چه اینکه تقیه هم مراتبی دارد. در روایات آمده که گاه اهل بیت: از بعضی شیعیان تقیه می‌کرده‌اند.
5 - استاد می‌فرمود:
«آن قدر کتمان سرّ در نظر اهل معرفت اهمیت دارد که به نظر می‌رسد در سفارش به آن راه افراط را پیموده‌اند».
منابع :
- سیر و سلوک (طرحی نو در عرفان عملی شیعی)، آیت‌الله علی رضائی تهرانی، صص 350 تا 351