عرفان شیعی

این تعبیرات در اشعار عارفان پارسی زیاد به کار رفته است.

حافظ می‌گوید:

گر از ایـن منزل ویران به سوی خانه روم

دگر آنجا که روم عاقل و فرزانه روم

خـرم آن روز کزیـن منزل ویـران بـروم

راحت جان طلبم وز پی جانان بروم

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود

آدم آورد در ایـن دیـر خراب‌آبـادم 

این تعبیرات الهام گرفته از روح شریعت است که دنیا را نسبت به آخرت مرده، کوتاه و کوچک معرفی می‌کند و آخرت را وسیع، ابدی، بزرگ و زنده می‌داند.

«وَإِنَّ الدَّارَ الآخِرَة لَهِی الْحَیوَانُ» ( عنکبوت/۶۴)؛

«فقط آخرت محل زندگی است».